Afgelopen jaren is het schrijven van mijn boek letterlijk nogal in de papieren gaan lopen. Eindeloos concepten tikken, printen en uitwisselen met Nico, mijn grootvader. Samen vormt het toch aardig wat centimeters papier. Deze dikke stapel heeft geleid tot één simpel tekstdocument. Een Word-bestandje van 400 Kb. Dat is alles. En nu?
Nu is het tijd voor een heuse eindredacteur. Dat voelt raar. Ik was altijd alleen met mijn manuscript. Ik had volle controle over het verhaal. Nu gaat iemand anders er mee aan de slag. Ik zal mijn verhaal, mijn kind, moeten loslaten. Gaat dat wel goed?
Na uitstellen en twijfelen pak ik de telefoon om iets in gang te zetten wat niet meer te stoppen is. De tijd van eindeloos herschrijven en schaven is voorbij. De eerste stap is gezet. Vanaf nu is dit geen solo-project meer. Nadine Folkers van Kracht Communicatie gaat komende weken voor mij aan de slag. Zij zal alle foutjes, vergeten punten, komma’s en spelfouten genadeloos uit die zestigduizend woorden filteren. Spannend, maar een waardevolle stap, daar ben ik van overtuigd. Succes met mijn verhaal Nadine!
